علل شایع ناشنوایی در نوزادان 

آزمایش غربالگری شنوایی

  یکی از اولین آزمایش هایی که پس از تولد بر روی نوزاد انجام می شود آزمایش غربالگری شنوایی است.

چرا مهم است که این آزمایش انجام شود؟

زیرا ناشنوایی در نوزادان شایعترین اختلال در هنگام تولد است که حدود ۱٪ -۲٪ از نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال اگر تا قبل از ۶ ماهگی شناسایی شود قابل درمان است.

کودکانی که قبل از ۶ ماهگی اختلال ناشنوایی در آنها تشخیص داده شده شانس بیشتری در درمان نسبت به کودکانی دارند که این اختلال در سن کودکستان در آنها تشخیص داده شده است.

 

کودکانی در خطر ابتلا به ناشنوایی هستند:

• برخی از بیماری های مادران در دوران بارداری

• کسانی که دارای سابقه خانوادگی هستند

• وزن کم هنگام تولد یا نارس بودن نوزاد در هنگام تولد و محرومیت از اکسیژن و یا مشکلات تنفسی در هنگام تولد

• سطح بیلی روبین بالا (زردی یرقان)

• سندرم های مرتبط با کاهش شنوایی

• ساختارهای سر و صورت غیر طبیعی

• بیماری های عفونی مانند ویروس سیتومگال، سیفلیس، تبخال، و یا توکسوپلاسموز

• نمرات پایین آپگار

 

برخی از علل ناشنوایی در نوزادان

از دست دادن شنوایی در نوزاد می تواند علل متعددی داشته باشد. برخی از عوامل خطر شناخته شده شامل موارد زیر است:

• سطوح بیلی روبین بالا (یرقان)

• مواد مخدر سمی که به گوش می رسند (برای مثال، داروهایی که برای مقاومت در برابر عفونت هابه نوزاد داده می شود.)

• مننژیت

• نارس بودن و یا وزن کم هنگام تولد

• ساختارهای ناقص در گوش میانی یا بیرونی نیز می تواند به از دست دادن شنوایی کمک کند.

• بیماری های ویروسی مادران در طول دوران بارداری، مانند سرخجه و یا سیتومگالوویروس (CMV) که می توانند به نوزاد منتقل و در نتیجه موجب ناشنوایی شوند.

• از دست دادن شنوایی می تواند گاهی اوقات در اثر ژن های غیر طبیعی، از پدر و مادر به نوزاد منتقل شود.

• ناشنوایی در نوزادان گاهی در نتیجه یک جهش ژنتیکی که در رشد جنین رخ داده است به وجود آید.

با این حال علت حدود نیمی از ناشنوایی ها در نوزادان هرگز مشخص نشده است.

منبع: https://www.payamesalamat.com